مناسک حج ابراهیمیِ امسال به پایان آمد و حاجیان از اطراف و اکناف عالم، دسته دسته به کشورهای خود و شهر و دیارشان بازمی گردند؛ اما دلهای منتظر هزاران نفر از بستگان و دوستان حُجّاج، در تپش و و جوش و خروش است و مالامال از اندوه و غم؛ اندوه و غمِ جان باختن جمع کثیری از خیل این سبک روحان عاشق در سرزمین منی...

سقزکورد: منتظر بودیم تا به پیشواز سیمای ملکوتی این آسمانیان برویم و در آغوششان بگیریم و بوی کوی دوست را از دستها و صورتهایشان استشمام کنیم اما دریغ و صد دریغ!

بویژه شهر مهاباد که در این روزها دل مردمانش  متلاطم است و موّاج. در و دیوار شهر و درب مساجد پر است از آگهی های ترحیم مربوط به بیست و چهار نفر حاجی جان باخته مهابادی و همه در انتظار بازگشت پیکرهای مطهر آنان و استقبال از آنهاییم.


در این میان، در گذشت سه برادرِ زائر، آقایان عثمان، محمد امین و عبدالناصر پیروتی از یک خانواده، تلخ تر و دردناک تر بود. براستی غم این سه برادر بر دل و جانمان سنگینی می کند. بخصوص حاج عبدالناصر پیروتی، معلم درستکار و خیّر و فعال مدنی که شبانه روز، خود را وقف نیکوکاری و خدمت به مردم کرده بود. دیروز یکی از همکارانش با چشمان اشکبار و صدای لرزان و احساسی زلال می گفت ای کاش همه عمر من، تنها به دو روز زندگی طیبه این مرد شبیه می بود! به قول قرآن: رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه.  دیروز با تلگرام، عکس این سه سالک زیباسرشت در لباس احرام که ساعاتی پیش از وقوع حادثه برداشته بودند به دستم رسید.


در بیان علت وقوع این حادثه تأسف بار حاجیان که برمی گردند جزییات را می گویند از جمله اینکه کوتاهی مسؤولان عربستان مزید بر علت است.


حال برای آنکه بدانیم مقام و درجه این عزیزان از دست رفته چقدر والاست روایتی را نقل میکنم که امام اسماعیل بخاری در صحیح بخاری(2265) آورده است:  «بینما رجل واقف بعرفة إذ وقع علی راحلة فَوَقَصَتهُ  أو قال فأوقصته، قال النبی صلی الله علیه و سلم:
إغسلوه بماء و سدرٍ و کفّنوه فی ثوبین و لاتحنِّطوه و لاتخمّروا رأسه فإنه یُبعَثُ یوم القیامة مُلَبّیَّاً.
(شخصی هنگام وقوف در عرفات، از سواری خود، بر زمین افتاد و گردنش شکست  و وفات کرد. رسول صلی الله علیه و سلم: فرمود: او را با آب و سدر غسل دهید و در پارچه، کفن کنید و مواد خوشبو نزنید و سرش را نپوشانید زیرا او در روز قیامت لبیک گویان برانگیخته می شود).


در هرحال آنچه در حج امسال اتفاق افتاد از فروافتادن جرثقیل گرفته تا حادثه منا برای ما بسیار تلخ و جانگداز بود که منجر به جان باختن چند تن از صاحبان انفاس زکیه شد. امیدوارم در سالهای آینده جمعیت میلیونی حجاج بهتر مدیریت شوند تا شاهد تکرار این حوادث نباشیم. در پایان شعری از مولوی را بدین مناسبت می آورم:


کجایید ای سبک روحان عاشق                  پرنده تر ز مرغان هوایی
      کجایید ای شهان آسمانی                          بدانسته فلک را درگشایی
 کجایید ای در زندان شکسته                      بداده وامداران را رهایی
    کجایید ای درِ مخزن گشاده                       کجایید ای نوای بی نوایی
  در آن بحرید کاین عالم کف اوست              زمانی بیش دارید آشنایی

یادداشت از: شهباز محسنی