آب مهمترین عامل حیات و ارزشمندترین عطیه الهی می باشد و قطعاً نبود این مهم صدمات جبران ناپذیری را برای جامعه و محیط زیست به بار می آورد.
سقزکورد: در گذشته تمام هم و غم مسئولین و مردم بر سر پایان یافتن منابع نفتی در آینده نزدیک بود و در این بین هیچ دغدغه ای برای کم آبی و کاهش منابع آبی وجود نداشت اما متأسفانه از سال77 که خشکسالی های پیاپی دامن گیر کشورمان شده است.
آب مهمترین عامل حیات و ارزشمندترین عطیه الهی می باشد و قطعاً نبود این مهم صدمات جبران ناپذیری را برای جامعه و محیط زیست به بار می آورد.
با شدت گرفتن پاره شدن لایه ازن و گرم شدن کره زمین و بهم خوردن حالت طبیعی کره زمین، نوعی از کم آبی دامن گیر کشورهای ساکن در کمربند استوایی شده و به طبع ایران اسلامی کم و بیش با این معضل دست به گریبان است.
امروزه پرداختن به این معضل رنگ و بوی دیگری به خود گرفته و جای تأسف است که سیاست گذاری و فرهنگ سازی های مناسب در زمان مناسب صورت نگرفته است.
نیاز به آب، نیاز مداوم و همیشگی و بدون محدودیت زمان و مکان است و نمی توان این مایع گرانبها را با هیچ مایع دیگری جایگزین کرد و استفاده بیش از حد مصرف آب در مصارف خانگی و کشاورزی از معضلات عدم صرفه جویی آن می باشد.
در معضل کم آبی تا حدودی فرهنگ عمومی مردم در استفاده بهینه از منابع محدود آبی یا همان رویکرد صرفه جویی که در عقاید دینی و مذهبی مورد توجه است، بسیار پایین می باشد و بر همه ما روشن است که رفع این مشکل جز با تدبیر و مدیریت درست و نهادینه کردن فرهنگ صرفه جویی و درست مصرف کردن در میان آحاد جامعه مؤثر نخواهد بود.
لذا می طلبد مسئولین امر در برابر خاطیان پرمصرف آب در امورات خانگی و کشاورزی برخورد قاطعانه داشته باشند و همچنین از حفر چاه های غیر مجاز در سطح منطقه جلوگیری نماید.
در حوزه هایی هم با نوعی هدر رفتن آشکار شامل امتیازات غیر مجاز، شکسته شدن لوله های اصلی آب رسانی مواجه هستیم که امیدواریم که اداره مربوطه طبق قانون و حقوق شرعی خود این مشکلات را حل نمایید.
