امروزه با وجود کالسکه بچه بسیاری از نوزادان و کودکان از نعمت آغوش مادر بی بهره اند ولی باید بدانیم که آغوش امن مادر شیرین تر از کالسکه های باکلاسی است که جان کودک را به مخاطره می اندازد.
سقزکورد: چقدر دوست دارم به دوران کودکیم باز گردم.به دورانی که روی دست و پا راه میرفتم و دنبال مادر هر جای خانه که می رفت؛ میرفتم. برگردم به دورانی که در آغوش او و با بوی او به خواب میرفتم.
برگردم به دورانی که در آغوشش تنها سرگرمی ام، بازی با صورتش بود.دوست دارم برگردم و راهی ندارد.
راهی نیست که برساند مرا، به همان دوران که صورتم در آغوشش با صورتش چندان فاصله ای نداشت.
و هر چند گاهی رویش را طرفم می کرد و می بوسید صورتم را ...بهانه می گرفتم و اذیت می کردم او را...
اما آغوشش همیشه به طرفم باز بود و گرمی اش را ازم دریغ نمی کرد. من به عشق تو مادر، آرزوی برگشت دارم.
به عشق لالایی هایت، به عشق نوازش هایت، به عشق بوسیدن هایت و به عشق همان آغوش گرمی که همه کس در آرزوی یک بار تکرار آن هستند.
من امروز را دوست ندارم. اینجا نه مهری است و نه عشقی، نه علاقه های مادرانه معنایی دارد و نه شیطنت های کودکانه.
در این حوالی مادران تمایلی به آغوش گرفتن کودکشان ندارند. اینجا کالسکه ها جای آغوش مادر را گرفته است...
من نه دیدنش را دوست دارم و نه امروزی بودنش را.امروز مادر می تواند کودکش را سفت در آغوش گیرد تا کودکش نفس های گرم مادرش را حس کند.
اما افسوس!
امروز به خیابان های شهر قدم نهادم که آن روزها در آغوش مادر نظاره اش می کردم.امروز به خیابان هایی آمده ام که خاطره هایم را زنده می کند.
اما نه!
انگار اینجا غریب است و من فقط یک غریبه. من به هر طرف نگاه می کنم صحنه های نا آشنا به چشمم می خورد.
خیلی عجیب است.اگر تمام شهر را بگردی؛ کمتر کودکی را در آغوش مادر میبینی زیرا دنیای کودکان کالسکه است و بس.
مدرن بودن و پیشرفته بودن عالی است. اما مدرن بودنی که احساسات را جایگزین شود، فقط یک خریدار بی رحم است که سرت را کلاه گذاشته و فریبت می دهد.
بچگی را هر گونه معنا کنم، به بودن با تو ای مادرم ختم می شود اما کودک داخل کالسکه چی؟ از کودکیش چه خاطراتی باید بسازد؟
او محروم است...محروم از مهرت، از نگاهت، ازبویت، از نوازشت، ازنوای خوش صدایت و در نهایت مادر برایش آشنای غریب محسوب می شود.
تو او را درس میدهی و او یاد می گیرد که پناهی به اسم مادر وجود ندارد. او را درس می دهی و و یاد می گیرد که برای انتخاب تکیه گاه باید دنبال شخص دیگری گردد.برای پیدا کردن آن شخص کجاها گردد معلوم نیست.
به خود بیاییم.بگذاریم جایگاه مادر با هیچ چیزی قابل مقایسه و برابری نباشد.
بگذاریم تنها فرشته های پاک زمینی همچنان مادران باقی بمانند.
بگذاریم کودکی با آغوش مادر به جوانی برسد.
بگذاریم جوانی نیز با خاطرات و الگوهای مادر به پیری برسد.
طفل نیازمند است با مادرش تماس بدنی داشته باشد در آغوش گرم مادرش قرار گیرد دیدن چهره او در روح واحساسات نوزاد اثر می گذارد و به حقیقت، غذای روحی اوست مادر اگر طفل خود را شیر نمی دهد لازم است او را در آغوش بگیرد نوازش کند زیرا این نوازش در روحیه او اثر فراوان دارد.
از لحاظ علمی نیز ثابت شده که وقتی مادر کودک را در آغوش می گیرد نوزاد با شنیدن ضربان قلب مادر آرامش می یابد و در رشد جسمی و روحی نوزاد تأثیر به سزایی داشته و انرژی مثبتی به او می دهد.
در اسلام بسیار سفارش شده است که مادران با نوزادانشان در تماس باشند و نوزاد را در آغوش گرفته و نوازش نمایند.
هنگامی که در خبرها می شنویم نوزادی که فوت شده است با نوازش مادر زنده می شود این یکی از معجزات تماس نوزاد با مادرش است.
در مراکز علمی دنیا تأثیر نیروی بدن مادر بر نوزاد ثابت شده است. در تحقیقاتی که توسط دانشمندان صورت گرفته، آمده است وقتی نوزادی نارس یا دارای مشکل جسمی به دنیا می آید و برای رشد و تکامل او را درون شیشه قرار می دهند هنگامی که مادرش روزی چند مرتبه دست خود را داخل شیشه کرده و نوزادش را نوازش می کند اینکار منجر شده که نوزاد خیلی زود بهبود یابد.
شاید بعضی ها بگویند که در آغوش گرفتن زیاد نوزاد به اصلاح او را بغلی می کند به همین دلیل سعی می کنند تا نوزادشان را کمتر در آغوش بگیرند در حالی که متخصصان معتقدند، در آغوش گرفتن نوزاد نه تنها باعث بغلی شدن او نمی شود بلکه رشد جسمانی، مغزی و عاطفی کودک را تحریک کرده و ارتقا می بخشد.
اما امروزه با وجود کالسکه بچه بسیاری از نوزادان از نعمت آغوش مادر بی بهره اند، کالسکه بچه که یکی از اقلام اساسی سیسمونی های امروزی است و به نوعی آن را به اصطلاح کلاس می دانند و به دنبال کالسکه های باکلاس هستند و صرفاٌ برای باکلاس بودن از کالسکه استفاده می کنند، استفاده از کالسکه با ید به حداقل برسد مگردر موارد بسیار ضروری.
با کمی تامل می توان به این نتیجه رسید که آغوش امن مادر شیرین تر از کالسکه های باکلاسی است که جان کودک را به مخاطره می اندازد.
